- فش فوش
گرد و خاک کردن، جار و جنجال کردن
معنی فش فوش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
صدای مار، صدای بیرون زدن مایعی از جایی باریک با فشار، صدای آتش بازی، فش
آواز پرتاب شدن پیاپی تیر از کمان، برای مثال که ز فشافش تیر جان ستان / ابر آزاری خجل در امتحان (مولوی - لغت نامه - فشافش)
(فَ)
لغت نامه دهخدا
آواز تیر که پیاپی اندازند. (فرهنگ فارسی معین). فشافش:
برآمد ز ناورد برنا و پیر
چکاچاک خنجر، فشافاش تیر.
هاتفی.
رجوع به فشافش، فش و فش فش شود
برآمد ز ناورد برنا و پیر
چکاچاک خنجر، فشافاش تیر.
هاتفی.
رجوع به فشافش، فش و فش فش شود
(فُ)
لغت نامه دهخدا
گیاهی است از تیره برغست ها و علفی است که دارای برگهای سادۀ بیضوی نوک تیز می باشد که بیشتر درپای ساقه نزدیک ریشه جمع شده اند. گلهایش دارای آرایش گرزن دو سویه است. رنگ گلها بیشتر آبی و گاهی سفیداست. این گیاه در مناطق معتدل آسیا و اروپا میروید و میوۀ آن کپسولی شکل است. (از فرهنگ فارسی معین)
شکاف، (دزی ج 2 ص 236)
(فَ فَ)
لغت نامه دهخدا
به معنی فشافاش است که آواز تیر انداختن از پی هم باشد. (برهان). و برای ضرورت شعر شین اول مشدد شود:
که ز فشافش تیر جانستان
ابر آزاری خجل در امتحان.
مولوی.
- فشافش کنان، در حال تیرباران. پیوسته تیراندازنده:
ترنگ کمان رفته در مغز کوه
فشافش کنان تیر بر هر گروه.
نظامی.
رجوع به فشافاش شود
که ز فشافش تیر جانستان
ابر آزاری خجل در امتحان.
مولوی.
- فشافش کنان، در حال تیرباران. پیوسته تیراندازنده:
ترنگ کمان رفته در مغز کوه
فشافش کنان تیر بر هر گروه.
نظامی.
رجوع به فشافاش شود
(فِ فِ)
لغت نامه دهخدا
آواز سوختن باروت نم زده. (یادداشت مؤلف). رجوع به فشفشه شود، آواز بول. فش فش شاشیدن. (یادداشت مؤلف)
حیلت گر محیل: گفت کای فن فروش دستان خر، گر بدی از جهان بمنت نظر... (سنائی حدیقه)
گیاهی است از تیره برغست ها که علفی است و دارای برگهای ساده بیضوی نوک تیز می باشد که بیشتر در پای ساقه نزدیک ریشه جمع شده اند گلهایش دارای آرایش گرزن دو سویه است. رنگ گلها بیشتر آبی و گاهی نسبتا سفید است. این گیاه در مناطق معتدل آسیا و اروپا می روید و میوه آن کپسولی شکل است طقطق
گرمای آتش، حرارت آتش
صدای مار، صدای بادی که از روزنه آید